Γιατί η εγκύκλιος του ΟΑΣΠ δεν καταργεί το νέο κανονισμό ΕΑΚ 2003
Αγαπητέ συνάδελφε,
Θέλουμε να σας ενημερώσουμε για την διευκρινιστική εγκύκλιο του ΟΑΣΠ η οποία δημοσιεύτηκε στις 1/3/2004 και σύμφωνα με την οποία αποδεκτά ως τοιχώματα είναι εκείνα που έχουν ελάχιστο μήκος 1.50 μ. για μέχρι 4 υπέργειους ορόφους ή ελάχιστο μήκος 2.00 μ. για πάνω από 4 υπέργειους ορόφους.
Αν υπάρχει pilotis: Η τοποθέτηση μεγάλων τοιχωμάτων είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να εξασφαλισθεί η συνθήκη ηv>0.60.
Αν δεν υπάρχει pilotis: Πρέπει να χρησιμοποιούνται στοιχεία με μήκος 1.00 έως 1.50 μέτρα ή 1.00 έως 2.00 μέτρα, ώστε να περιορισθούν οι μετακίνησεις των ορόφων (δ/h<0.005 EAK 4.2.2), να παραμείνει σε εμπορικώς αποδεκτά (ρεαλιστικά) επίπεδα το εύρος του αντισεισμικού αρμού, και να ελεχθούν οι επιρροές 2ας τάξεως (θ<0.10 ΕΑΚ 4.1.2.2).
Τα κατακόρυφα στοιχεία με διαστάσεις 1.00 έως 2.00 μέτρα ενώ χαρακτηρίζονται ως τοιχώματα κατά ΕΚΩΣ και οπλίζονται ανάλογα (κρυφοκολώνες, εσχάρες κ.τ.λ) έχουν το χαρακτήρα του υποστυλώματος κατά τον ΕΑΚ 2003. Στα παράδειγματα που ακολουθούν περιγράφονται οι διαφορές που προκύπτουν από την την εφαρμογή του ΕΑΚ 2003 σε σχέση με τον ΕΑΚ 2000.
Ένα στοιχείο 120/30
Ένα στοιχείο 150/40
Τέτοιο στοιχείο μπορεί να είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις πυλωτής προκειμένου να ισχύσει ηv>0.60 αλλά και να εξασφαλιστούν οι θέσεις γκαράζ.
Διαγράμματα
Ο χαρακτηρισμός των κατακορύφων στοιχείων ως τοιχωμάτων με το πιο πάνω κριτήριο του μήκους τους, ισχύει για συνήθη ύψη ορόφων και δοκών. Όταν το κτίριο που μελετάμε ξεφεύγει από τα συνήθη ύψη ορόφων και δοκών τότε σύμφωνα με την παράγραφο Σ.Β.1.4 του ΕΑΚ 2000 “... πρέπει να ελέγχεται κατά περίπτωση με βάση το σχετικό διάγραμμα ροπών...” ενώ στη σημείωση (α) αναλύεται εκτενώς ο τρόπος ελέγχου βάσει του διαγράμματος και η δυσκολίες του ελέγχου αυτού. Στην περίπτωση αυτή το Fespa παρέχει το αναγκαίο αναλυτικό εργαλείο των διαγραμμάτων για τον έλεγχο της συμπεριφοράς καθώς και το χαρακτηρισμό ενός στοιχείου ως υποστυλώματος ή τοιχώματος.
LH ΛΟΓΙΣΜΙΚΗ