Τροποποιήσεις στον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (ΕΑΚ 2003)
Οι αλλαγές που επιφέρει το ΦΕΚ 781 (18/6/2003)
Διευκρινίσεις από την Επιστημονική Επιτροπή του ΣΕΤΕΛ
Η επιστημονική επιτροπή του ΣΕΤΕΛ συνήλθε την Τρίτη 29 Ιουλίου 2003 και αφού διαπίστωσε την επείγουσα ανάγκη παροχής διευκρινίσεων προς τα μέλη του για την ορθή εφαρμογή των αλλαγών που επιφέρει η τροποποίηση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αριθμός φύλλου 781, τεύχος δεύτερο, 18 Ιουνίου 2003, αποφάσισε την παροχή των πιο κάτω διευκρινίσεων σε όλα τα μέλη του ΣΕΤΕΛ για άμεση εφαρμογή.
Λόγω των σημαντικών αλλαγών που επιφέρει το ΦΕΚ 781 (18/6/2003) στη μορφολογία του συστήματος ανάληψης οριζοντίων σεισμικών δυνάμεων των οικοδομών (πολύ μεγαλύτερα τοιχώματα), στον τρόπο όπλισης μερικών από αυτά, καθώς και στον υπολογισμό του nv, θα πρέπει όλα τα προγράμματα να αναφέρονται στις τροποποιήσεις αυτές με το όνομα «ΕΑΚ 2003» σε εμφανές μέρος και με τέτοιο τρόπο που να αποφεύγεται η σύγχυση και τα λάθη, τόσο από τους χειριστές του λογισμικού, όσο και από τους ελέγχοντες τις μελέτες Μηχανικούς.
Με το ΦΕΚ 781 (18/6/2003) διαχωρίζεται η έννοια του αντισεισμικού τοιχώματος κατά ΕΑΚ και του τοιχώματος κατά ΕΚΩΣ.
Σύμφωνα με την §18.5.1 του ΕΚΩΣ 2000, ένα κατακόρυφο στοιχείο θεωρείται τοίχωμα όταν ο λόγος των πλευρών του (l / b) >= 4 (τοίχωμα ΕΚΩΣ). Οι ακραίες περιοχές των κρίσιμων περιοχών τοιχωμάτων ΕΚΩΣ με αυξημένες απαιτήσεις πλαστιμότητας πρέπει να διαμορφώνονται και να οπλίζονται σαν περισφιγμένα υποστυλώματα, σύμφωνα με την §18.5.3 β, ενώ ισχύουν οι §18.5.3α για τον κορμό και §18.5.2 για τις κρίσιμες περιοχές. Πρέπει επίσης να τηρούνται όλες οι υπόλοιπες διατάξεις της §18 για όσα τοιχώματα ΕΚΩΣ εμπίπτουν σε αυτές τις διατάξεις.
Σύμφωνα με τον ΕΑΚ 2003 (ΦΕΚ 781), για τα συνήθη ύψη ορόφων και δοκών οικοδομικών έργων, στοιχεία των οποίων η μεγάλη διάσταση έχει μήκος 1.5μ (για κτίριο που έχει ή προβλέπεται να αποκτήσει μέχρι και 4 υπέργειους ορόφους) ή 2.0μ (για κτίριο με περισσότερους από 4 ορόφους) θεωρούνται τοιχώματα (τοιχώματα ΕΑΚ). Τέτοια στοιχεία θεωρούνται τοιχώματα υπό την έννοια της §4.1.4.2 β του ΕΑΚ (nv > 0.60, απαλλαγή από ικανοτικούς ελέγχους) και της §18.4.4.2 β του ΕΚΩΣ (nv > 0.75, απαλλαγή από ειδικούς κανόνες περίσφιγξης), χωρίς περαιτέρω ελέγχους.
Σύμφωνα με τον ΕΑΚ 2003 (ΦΕΚ 781), ένα κατακόρυφο στοιχείο με λόγο πλευρών (l / b) >= 4 είναι δυνατό να είναι τοίχωμα αρκεί να παρουσιάζει υπό στατική οριζόντια φόρτιση, διάγραμμα ροπών καμπτικού προβόλου κατά κύριο λόγο και να εξασφαλίζεται η δημιουργία μίας μόνο πλαστικής άρθρωσης στη βάση του.
Επειδή η εξασφάλιση της δημιουργίας της μίας και μοναδικής πλαστικής άρθρωσης μπορεί να επιτευχθεί με τη διαδικασία του ικανοτικού σχεδιασμού κατά τη διάρκεια της όπλισης ένα τοίχωμα το οποίο έχει λόγο πλευρών (l / b) >= 4 και το διάγραμμα ροπών του έχει τη μορφή ροπών καμπτικού προβόλου, αποτελεί ενδεχόμενο τοίχωμα κατά ΕΑΚ 2003.
| Κατακ. στοιχείο που: | Είναι τοίχωμα κατά ΕΑΚ 2003 (l >= Lo, 2) | Δεν είναι τοίχωμα κατά ΕΑΚ 2003 (l < Lo, 2) | Είναι ενδεχόμενο τοίχωμα κατά ΕΑΚ 20033 |
| Είναι τοίχωμα κατά ΕΚΩΣ 2000 (l/b >= 4) | Π.χ. 200/30 (τοίχωμα)
| Π.χ. 120/30
| Π.χ. 120/30
|
| Δεν είναι τοίχωμα κατά ΕΚΩΣ 2000 (l/b < 4) | Π.χ. 150/40 για 4όροφο
| Π.χ. 40/40 (υποστύλωμα)
| Δεν είναι δυνατή η περίπτωση αυτή. |
Κατά την εφαρμογή της απλοποιημένης φασματικής μεθόδου και για την εφαρμογή του εμπειρικού τύπου 3.13, §3.5.2 του ΕΑΚ 2000, όταν αυτός χρησιμοποιείται, στο λόγο ρ της επιφανείας των τοιχωμάτων προς τη συνολική επιφάνεια, ως τοιχώματα πρέπει να λογίζονται τα κατά ΕΑΚ 2003 τοιχώματα και τα ενδεχόμενα τοιχώματα, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά θα ελεγχθούν ικανοτικά.